Anne
dışarıda alış-verişteydi. İki buçuk yaşındaki bebeğe babası gözkulak
oluyordu.
Aslında bu pek de zor bir şey değildi. Yavrucak halının üzerinde
'çay seti' oyuncağıyla oynarken baba da koltuğunda gazetesini okuyor, ara sıra
da bebeğinin kendisine -çay seti oyuncağının minik plastik fincanlarıyla- ikram
ettiği suları çay niyetine içerek oyuna iştirak ediyordu.
Derken anne
eve geldi. Baba anneye sus işareti yapıp, bebeği izlemesini istedi. Bu çok şirin
hareketini annenin de görmesini istiyordu.
Anne, bebeğin elinde çay
fincanıyla salondan çıkıp, biraz sonra içi su dolu olarak babasına getirmesini
ve babanın da onu çaymış gibi içmesini seyretti.
Sonra gayet sakin bir
tavırla elindekilerle mutfağa geçerken eşine seslendi:
'Uzanabildiği tek
su kaynağının klozet olduğunu biliyorsun, değil mi?'
Sonuç-1: Anneler evlatlarını çok sever
ve onlara dair her şeyi bilir.
Sonuç-2:
Babalar evlatlarına dair bir çok şeyi bilmez ama
onları çok sever.