knıght online hikayesi türkçe

KNIGHT ONLİNE'IN HİKAYESİ
Giriş : Carnac Dünyası
Milenya dönemi
öncesinde, zamansız enerjiler maddeleşmeye başladı ve kilden bir
yapılanma oluşturarak, onu hayata geçirecek sihirli sözü bekleyerek
uzayın sonsuz boşluğunda dalgalanmaya başladı.
Bu yapılanmanın dış tarafındaki, küçücük bir güç yumağı çözüldü ve tek başına bilinç kazandı.

Amaçsızca
etrafta dolaşan bu kütle, çözülmeden sonra bir yıldız haline gelmişti;
bilinçli Logos, hayat yaratmak için onu kendine aldı. Günlerce ona
şekil verdi ve Carnac’ı oluşturmak için derin vadiler, yüksek dağlar ve
masmavi gökyüzü yaptı.

49 gün içerisinde kayaları yararak akan
su yarattı, vadileri onunla doldurdu ve okyanusları yarattı. Kısa
sürede Carnac Turkuaz renkli mücevhere benzeyen görkemli bir dünyaya
dönüştü. Her halükarda Logos fark etti ki, görkemli nehirler,
okyanuslar ve göller canlı gibi hareket edebiliyordu fakat taşlar,
kayalar, dağlar cansızdı.

Logos, kil kümesinden kalan enerji
ile, dağlara şekil vererek hayatı yarattı. Yarattığı balıkların suda
yüzmesi çok hoşuna gitti ve ağaçlar onun favorisi olan nemli ortamı
sağladı. Ve sonunda kendisine benzeyen insanlar yaratmak istedi ve çok
fazla güçç harcay.sansür Carnac’ı onların ihtiyacına cevap verecek
şekile getirdi ve daha sonra muhteşem nehirlerin kenarına insanlığı
oluşturacak tohumlar bıraktı. Orada istedikleri herşeyi bulmakta
başarılı olacaklardı.

Bir süre için herşey yolundaydı. Logos
artık hoşnut bir tanrıydı. Yarattıkları ise mutlu ve onlara bağışlanan
topraklarda başarılıydı.

Oysa çözülmenin başlangıcı çok yakındaydı

Hayalindeki
insanlığı yaratmanın telaşı içerisinde bir parça kili kullanmayı
unutmuştu. Unutulmuş kil parçası güzel bir şeye dönüştürülmeyi
düşleyerek karanlık vadilerin kuytuluklarında asırlarca bekledi.

Başlangıçta çok sabırlıydı.

“Logos’un benim için özel planları olmalı” diye düşünüyordu. Belkide beni neye dönüştüreceğine henüz karar vermedi".

Ancak
her bilinçli varlık gibi onun da sabrı gün geçtikçe tükendi ve her
tükenişte bir parça büyüdü. Dünyanın geniş çatısı altında,
Logosunkinden çok farklı olmayan bir bilinç verilerek yaratılmıştı ve o
kil parçası kendisinin de mevcut olan yaşamın içerisine katılmasını
istiyordu. Unutulmuş olmanın verdiği öfke ile her geçen gün parça parça
biraz daha büyüdü ve şekillenerek gelişti.

Zaman içerisinde
Logos unuttuğu o parçayı hatırladı ve kendisine çağırdı ancak çok geçti
çünkü kendisini Patos olarak isimlendiren bağımsız bir varlık
oluşmuştu. Bu bağımsız varlık kendisini Patos olarak isimlendirdi ve
kendisinin hissettiği terk edilmişliği ve acıyı Logosun da yaşamasını
istedi.

Artık Logosa rakip olmuştu ancak Logosun dikkatlice
yarattıklarının tam tersine içerisinde aşk, arzu ve merhamet
duygularından yoksundu. Patos ilk intikam olarak Logosun ilk
başlangıçta yarattığı doğal oluşumu değiştirdi.

Patos’un bu ilk
intikamı nedeni ile 4 mevsim, gece ve gündüz, yaşam ve ölüm
gerçekleşti. Patos için bu yeterli değildi. Bir avuç dolusu kum alarak
bunları içgüdü, his ve günah duyguları ile doldurarak Logos’un
yarattığı dünyaya doğru savurdu ve savurduğu her bir zerre insanların
içerisinde tohumlandı. Bunun sonucunda insanlar Logos’a yüz çevirerek
ondan uzaklaşmaya başladı. Günahı, şehveti öğrendiler ve yok etme ve
hükmetme duyguları ile doldular.

Logos’un Patosu durduracak gücü kalmadı




Bölüm I : Kaosun başlangıcı

Patosun
dünyayı değiştirmesinden bir süre sonra, iki tanrı arasındaki bu oyun
nedeniyle Logosun başta arzuladığının dışında ölüm ve yaşamın başlaması
olumsuz bir ortam geliştirdi çünkü ölüm yokken Logosun yeni yaşamlar
yaratmasına gerek yoktu. Bu Logosun yaratıcılığının, sonsuzluğunun ve
görkeminin kabul edilmesiydi. Ancak bu gidişatın kötü bir şekilde
değişmesi sonucunda, kaybolan hayatların yerine yenisinin getirilmesi
gibi bir iş çıkmıştı. Halbuki Logos yaşamı yaratırken bunu kontrol
altına almamıştı. O nedenle bütün bu görevleri yerine getirmesi için
yeni bir tanrı, hayat Tanrıçası Akara’yı yarattı.

Birbirinden
iki farklı ve birbiri ile çekişen tanrı Logos ve Patos’un aksine, Akara
sakin, kararlı ve yaşayan her canlı ile ilgilenen bir tanrıçaydı.
Yaşlanıp yok olanların yerine yenilerinin gelmesini ve büyüyüp onların
yerini almasını sağladı. Onların yeryüzünde yaşamaları gerektiğini
anladı, gerçek yaratıcıları kendisi olmadığı ve yarattıkları kendisine
saygı göstermediği halde onları sevmeyi öğrendi.

Akara bu görevi
üstlendikten bir süre sonra Logosun eski keder ve üzüntüsünden
uzaklaştığını, yarattıkları üzerindeki sorumluluk ve görevlerini
savsaklamaya başladığını fark etti. Halbuki yaratıcının rehberliği
olmadan yaşamın başarılı olması mümkün görünmüyordu oysa Akara
canlıları çok sevmişti. “Belkide” dedi kendi kendisine “Bunların
hepsini kendi çocuklarım gibi benimsemeliyim.”

Akaranın, Alın
yazısı gibi bütün yaratıkların varlığını koruma niyeti karşısında Logos
yarattıklarını tamamen kaybedeceği korkusuna kapıldı ve Akaraya,
yaratıcı olarak kendi görev ve sorumluluklarını tekrar yerine getirmeye
başlayacağına dair söz verdi. Tanrıça bu söz karşısında geçmişte
yaşadığı zorluk ve sorunları unuttu. Logos tekrar her şeyle ilgilenmeye
ve yaratıcı görevlerini yerine getirmeye başladı. Akara kendisini
yardımcı dadı gibi hissetmesine rağmen, dünyadaki yaşamın devam
ettirilmesi için üstlendiği rolün onurunu içinde hissediyordu.

Fakat Logosun görevlerini yapmaya başlaması ile birlikte, Patos yeniden ortaya çıktı.

Bu
defa, Logosun rüzgarlarını ve ağaçlarını çok sevdiği, bulutlarına
dokunduğu ve ilk yarattıklarından olan dağların yapısını bozmaya karar
verdi.

Carnac’ın çekirdeğindeki deliklerden alevleri çağırdı.
Hapsedilmiş ateş, o güzelim dağların zirvesinden alevli kraterler
açarak erimiş lavlar şeklinde yeryüzüne doğru püskürmeye başladı.

Çok
sevdiği dağlarının ve ormanlarının korkunç bir şekilde yok edilişi
esnasında ,Logos lavların etrafını güçlü bir rüzgar ile çevirip
soğutmak ve çevresinde yarıklar oluşturup içerisine hapsetmek için çok
geç kalmıştı. Bütün ormanlar ve yerleşim yerleri yok oldu, nehirler
kaynadı ve insanlar hayatlarını kaybetmeden önce korkudan donakaldılar.

Kuşaklar
sonra, akara yok edilen ormanların yerine yenilerini yeşertti.
Hayvanlar yeniden yeryüzünde dolaşmaya, nehirler tekrar kaynaklarından
akmaya başladı. Önceki atalarının başlarına neler geldiğini bilen
insanlar da kayıplarını telafi ederek yeniden çoğaldılar. Sessiz dağlar
sık, sık lavlar püskürtmeye devam ettiler ancak insanlar onu
yeryüzündeki değişik bir güzellik olarak algılamaya başlamıştı.

Halbuki
onların çoğu bir dağın zirvesine çıkıp, Logosun daha önce yaptığı gibi
oradan yeryüzüne bakıp dünyanın güzelliğini zirveden seyretmemişti.

Buna
karşılık Logos tekrar o umutsuzluğuna geri çekildi ve sanki kendisinin
yarattığı dünya değilmiş gibi hiç ilgilenmedi. Bu defa Akara, Logosun
sorumluluklarını kendi üzerine almaya karar verdi fakat Logosun bunu
kendisine kolaylıkla vermeyeceğini de biliyordu. O nedenle yüreksiz
Logos ve Bölücü Patos’tan dünyayı kurtarıp temizlemek için plan yaptı.